Unawatuna

Vlak nadat Daan en Kris wegrijden pakken we zelf ook de tuk tuk naar onze volgende bestemming: Unawatuna! Het is ongeveer drie kwartier rijden, maar de rit is heerlijk. Lekker windje en alleen maar geweldige stranden waar je langsrijdt. Van Unawatuna krijg je gelijk een relaxt gevoel. Een klein pittoresk kustplaatsje met veel smalle straatjes vol restaurants, hotels, barretjes, cafeetjes en een prachtig strand gelegen in een soort U-vorm. Echt een plek voor ons! Na het inchecken gaan we eerst op zoek naar een goede cappuccino, waar Lon zich al de hele dag op heeft verheugd! Daarna gaan we lunchen bij een gezellige strandtent. Vandaag zijn we twee jaar samen! Daar proosten we op en we blijven de hele middag zitten. Tussendoor duik ik uiteraard de zee in om even af te koelen. Als ik in het water lig en om mee heen kijk besef ik opnieuw hoe goed we het hebben. Wat een geweldig stadje is dit weer en wat een fantastische plekken hebben we al bezocht de afgelopen tien weken. Ik ben me bewust van ons geluk. Niet alleen tijdens deze reis maar ook in de rest van het leven. Dit doe ik trouwens al jaren, bijna iedere dag. Stilstaan bij wat je hebt en daar van genieten! Het maakt me gelukkig en dat is het enige dat telt. We worden benaderd voor verschillende feesten voor oud en nieuw. Dat is namelijk overmorgen al. We besluiten niet te snel te beslissen maar even af te wachten wat er op ons pad komt. Een strategie die ons deze reis al veel goeds heeft gebracht en zal blijven geven...

Aan het begin van de volgende middag pakken we een tuk tuk naar
Vijaya, een strandje drie kilometer verderop. Dit op aanraden van het Engelse stel dat we ontmoet hebben in de trein van Nuwara Eliya terug naar Ella. Het blijkt een fantastische tip te zijn. Wat een paradijsje. Een prachtig strandje met grote rotsen in het water, hoge golven en omgeven door palmbomen en sfeervolle strandbarretjes! We bestellen vrij vroeg in de middag een Corona om te proosten in de zee. Gewoon eentje omdat het kan. Oke nog eentje dan, daarna houden we op. We gaan een stuk wandelen en komen langs de mooiste stranden. Niks of niemand te bekennen, behalve een verdwaalde visser die trots zijn vangst van de dag begraaft, om er later de handel mee te drijven. Het is hier zo mooi! Dit zijn de stranden waar je normaal vanuit je woonkamer de foto's van bekijkt op Google terwijl het buiten regent. Als we terugkomen bij Vijaya gaan we even lunchen. Dit moet zonder twijfel de lekkerste curry zijn die we tijdens deze reis hebben gehad. Toch weet ik het niet zeker want het niveau ligt erg hoog. Na de lunch gaan we aan de andere kant van het strand op twee strandbedden liggen. Op dezelfde hoogte, drie meter achter ons, zie ik een mooi strandhuisje waar ik besluit een kijkje te nemen. Ik raak in gesprek met de eigenaar die het zelf gebouwd heeft. Hij is architect en heeft de grond een paar jaar geleden gekocht. Alles bij elkaar heeft het hem zo'n twee ton gekocht. Nu verhuurd hij het huisje voor 400 dollar per nacht, meestal aan gezinnen. Hij zit de komende maanden helemaal volgeboekt en dat snap ik ook wel met deze locatie. Er zijn al een paar mensen geweest die interesse hebben om het huis te kopen, maar dat wilt hij nu nog niet. Het is net een jaar af en hij wilt er eerst van genieten. Ik bied een miljoen maar hij hapt helaas niet...
In de avond brengen we een bezoek aan Galle, een stadje op zo'n tien minuten rijden. Deze week tot en met oudjaarsdag is er namelijk een festival gaande dat ieder jaar terugkeert. De locatie is binnen een Nederlands fort, gebouwd in de tijd dat we in Sri Lanka nog een kolonie hadden. Er zijn verschillende leuke optredens en het staat helemaal vol. Duizenden mensen en geen één toerist. Alleen Lon en ik!

Het is oudjaarsdag. Op zo'n tien minuten van het strand van Unawatuna ligt Jungle Beach. Hier schijnt vanavond een gigantisch feest te zijn waar verschillende mensen ons over hebben verteld. Blijkbaar zijn er wel vaker feesten op dit strand, maar dit keer voor het eerst met oud en nieuw. We pakken een tuk tuk rond 21:00 zodat we ruim op tijd zijn. Het is pikdonker. Niets te zien. Geen leven. Onze chauffeur vraagt aan een aantal voorbijgangers waar het feest is. Er is geen feest vanavond zeggen ze...
Dit kan toch niet? Nog maar een keer vragen aan andere mensen die we langs de weg zien staan. Er is hier vanavond niets te doen... Dan maar naar het strand van Unawatuna. Daar wilden we sowieso later op de avond nog naartoe gaan omdat we niet konden kiezen, maar dat hoeft nu dus niet meer. Het hele strand staat vol met terrassen van alle strandclubs en restaurants. Overal staan kaarsen op tafel en er heerst een topsfeer. We nemen plaats op een soort bed met kussens en een tafeltje in het midden. Om ons heen zijn mensen Shisha aan het roken wat ons ook wel een goed plan lijkt voor deze avond. Shisha met appelsmaak en cocktails, precies goed! Even later verkassen we naar een ander terras op het strand. Terwijl we diep in gesprek zijn vliegen uit niets overal pijlen de lucht in en zien we mensen elkaar omhelzen. Zonder dat we het doorhebben is het ineens 2016! Overal is feest en vuurwerk! Onbekenden gedragen zich als bekenden, zoals ieder jaar! "Happy New Year!! Happy New Year!!"

2015 was een goed jaar! De laatste 10 weken waren een groot avontuur! Een avontuur dat we dit nieuwe jaar voortzetten! Hoe lang het nog gaat duren is een raadsel. Wat we binnen die tijd gaan meemaken weet ik ook nog niet. Wel weet ik dat we ieder moment koesteren en hier nog lang van zullen nagenieten...