Ella

De trein van Kandy naar Ella, een van de hoogtepunten van Sri Lanka. Daarnaast wordt het beschreven als de mooiste treinreis ter wereld. Het is inderdaad fantastisch. Alles was volgeboekt dus we moeten het doen met 3e klas tickets, wat normaal gesproken hier inhoudt dat je moet staan, maar het zit gewoon weer mee. Hele fijne zitplaatsen bij het raam, meer dan genoeg beenruimte, twee meter van de wc's, dit lijkt wel 1e klas;)
De rit, hoog door de bergen, duurt uiteindelijk 6 uur, maar de tijd vliegt voorbij. We komen langs de mooiste dorpjes, gebouwd midden in de natuur. Theeplantages, watervallen, en dit alles op zo'n 1 tot 2 km hoogte. Als we Ella binnenrijden krijgen we gelijk een heerlijk gevoel. Een pittoresk dorpje midden in de bergen. Het wordt al donker dus overal zie je gezellige restaurantjes en cafeetjes waar de lampjes aan zijn. We hebben alleen nog geen slaapplaats. Wel hebben we twee guesthouses van te voren geselecteerd waar we naartoe gebracht worden. Beide zijn ze niet goed genoeg dus we vragen we tuk tuk chauffeur verder rond te rijden. Op een gegeven moment wordt de weg zo stijl dat hij het niet redt om de heuvel te beklimmen. We moeten snel uitstappen om hem naar boven te duwen. Bijna alle mooie plekjes zijn volgeboekt. We vragen de chauffeur om terug naar het centrum te rijden zodat we online verder kunnen zoeken. Precies op dat moment stopt hij nog langs één huisje. Het is een homestay en we worden heel hartelijk ontvangen. Ze hebben twee kamers waarvan er nog eentje vrij is. De eigenaar, die Aruna heet, krijgen we allebei gelijk een goed gevoel bij. Zo'n hele lieve, zorgzame en warme man die er alles aan doet om je je thuis te laten voelen. Vlak daarna lopen we het centrum in, dat echt pal om de hoek ligt. We gaan heerlijk eten bij een sfeervol restaurant. Daan en Krissie zitten op dit moment ook in Ella. Toevallig lopen ze hetzelfde tentje binnen om ook een hapje te eten. Grappig om elkaar nu weer in Ella tegen te komen!

De volgende ochtend als ik vanuit onze kamer naar buiten loop heeft Aruna de eettafel op de veranda al gedekt. Het zonnetje schijnt en er is geen wolkje aan de lucht. Zijn vrouw maakt een uitgebreid ontbijt voor ons. Thee, koffie, toast, jam, gebakken eieren, kokospannenkoekjes, Sri Lankese broodjes, beleg en alles met liefde bereid. Aruna komt gezellig een praatje maken en loopt door zijn tuintje rond om wat restjes neer te zetten voor de vogeltjes. Na het ontbijt maken we een wandeling door Ella. Het is echt een sprookje. Alsof je door een fantastisch schilderij aan het wandelen bent. Overal bergen en theeplantages. Ella ligt op 1000 meter hoogte dus de uitzichten zijn fenomenaal. We beklimmen de Ella Rock, de hoogste rots van Ella. Aruna had bij het ontbijt nog gezegd dat je dat om 5 uur 's ochtends moet doen omdat het anders te mistig is. Het duurt normaal zo'n twee uur om de top te bereiken, maar tijdens onze wandeling komen we er plotseling achter dat we op 20 minuten van de top zijn. "Als we er toch bijna zijn kunnen we het net zo goed proberen!" Onderweg naar boven komen we andere Nederlanders tegen die er net zijn geweest en alweer op weg naar beneden zijn. "Er is weinig te zien!" "Alleen maar mist en wolken." Als we boven komen trekt alles toevallig net weg en hebben we een fantastisch uitzicht. Wat een timing, en wat zit het ons weer mee. Op de terugweg komen we andere toeristen tegen die onderweg naar boven zijn. Diezelfde mensen komen we zo'n 1,5 uur later in een lunchtentje opnieuw tegen. Ook zij hadden alleen maar mist en konden niets zien. Nogmaals, wat een timing... Op de juiste plek op het juiste moment...

De volgende dag maken we een uitstapje naar Nuwara Eliya. Dit ligt nog 1000 meter hoger dan Ella en is zo'n 2,5 uur met trein er vandaan. We laten onze grote rugzakken bij Aruna achter en nemen allebei een klein rugzakje mee. Ook wel eens lekker om zo te reizen. Nuwara Eliya ligt tussen Ella en Kandy dus we rijden via dezelfde route. Dit keer hebben we stoelen gereserveerd in een wat luxere trein. Ik zit lekker relaxt een boekje te lezen, als Lon uit het niets "hysterisch" begint te gillen en iedereen in de wagon opschrikt. Er zit een enorme kakkerlak op haar been! "Mennnnnnnn, sla hem eraf!!!" Volgens mij valt mijn angst voor die beesten best wel mee, maar wordt er gewoon enorme paniek gezaaid waardoor je zelf ook schrikt. Terwijl Lon blijft gillen, probeer ik het monstertje eraf te slaan. Gelukkig komt het treinpersoneel er snel bij om hem te pakken. Het blijven natuurlijk smerige beestjes, dat wel...
Vlak voordat we Nuwara Eliya binnen rijden doen we het raam dicht. Het wordt namelijk maar kouder en kouder. Ondanks dat het dorpje hoog in de bergen ligt, krijgen we een Nederlands gevoel. Het regent, het waait, het is grijs en het is koud. Ik zie een mooi hotel dus we lopen snel naar binnen om koffie te drinken en even op te warmen. Het is een sfeervol en mooi hotel, volledig in de kerstsfeer. Het past alleen niet binnen ons budget. Aangezien we al bijna twee dagen geen WiFi hebben, konden we dit keer niet van te voren een hotel opzoeken. Na de koffie besluiten we toch nog even verder te kijken. Na een lange zoektocht door de kou en regen zijn we er uit. Toch maar dat duurdere hotel. De andere guesthouses zien er somber en vies uit en daar hebben we nou echt geen zin in met dit weer. Vlak voordat we terug zijn bij het hotel komen we langs een grote supermarkt. Het is druk en gezellig, er staat een kerststal en ze draaien kerstmuziek. We halen allemaal lekkere dingen voor op de hotelkamer. Zo kunnen we de kosten een beetje drukken. Het blijft koud, het blijft regenen, de straten zijn leeg hier in dit koude dorpje hoog in de bergen, maar wij zitten heerlijk warm binnen in onze sfeervolle hotelkamer te kaarten met een wijntje, wat lekkere hapjes en het echte wintergevoel... Ondanks dat we niet veel van de natuur en omgeving van Nuwara Eliya hebben gezien is dit winterse thuisgevoel meer waard dan dat. Daarnaast voelt het als een fijne onderbreking waardoor je de zon daarna weer extra kunt waarderen...

We pakken de trein terug naar Ella, tenminste dat was de bedoeling, maar hij komt 1,5 uur te laat. Na een potje kaarten, raken we aan de praat met een Engels stel. Het zijn relaxte mensen en ze hebben veel gereisd dus genoeg te bespreken. We houden het dan ook vol totdat de trein Ella binnen rijdt. Terugkomen bij Aruna krijgen we een lekker sapje dat hij die middag al voor ons gemaakt had voor als we terug zouden komen. Wat een fijne man is het toch. Ook laat hij trots een fotoalbum zien van de bruiloft van zijn zoon. Helaas moeten we hem die dag daarna verlaten omdat hij voor die dag al volgeboekt zit.

We verhuizen voor de laatste twee dagen naar een guesthouse iets verderop, waar we tijdens onze wandeling op de eerste dag al langsgekomen zijn. Dit zit echt nog veel hoger in de bergen. We kijken uit op de bergen en een grote waterval. Je gaat het bijna normaal vinden, terwijl dat het absoluut niet is. Onze laatste twee dagen in Ella wandelen we vooral veel rond, zonder plan, zonder route. Welke kant je namelijk ook op loopt, het is ongekend. Het sprookje van Ella...