Na een heerlijke start in Bangkok, is het tijd om de stank en drukte te verlaten en vertrekken we naar het noorden. We pakken de nachtbus naar Chiang Mai, ongeveer 10 uur rijden. Tijdens de wat minder comfortabele en hobbelige rit besluiten we online alvast een hotel te boeken zodat we bij aankomst gelijk een bestemming hebben. Aangezien we in onze eerste drie dagen een dikke achthonderd euro schade hebben aangericht op onze reissom besluiten we dit te compenseren met een super goedkoop hostel. We vinden een plekje dat er op de foto's prima uitziet en waar je voor maar 6 euro per nacht kunt slapen. We boeken maar gelijk voor vier nachten aangezien we behoefte hebben aan een vaste plek om even tot rust te komen.

Zonder geslapen te hebben komen we vroeg in de ochtend op het busstation van Chiang Mai aan. Het ziet er vies en verlaten uit. "Men ik voel me zo vies! Wil echt even douchen en opfrissen!" Ik ervaar hetzelfde, maar de zon schijnt en het is 34 graden. De zon is mijn beste vriend. In Nederland laat hij vaak niks van zich horen, dan zit ik thuis en denk ik aan hem, maar als we elkaar weer zien is het altijd gelijk weer als ouds. Ik neem hem nooit iets kwalijk omdat ik weet dat hij het druk heeft en er altijd weer voor me zal zijn... Maargoed, Chiang Mai... We pakken een tuk tuk naar ons hotel en komen plakkerig aan. Een Thais mannetje neemt ons mee naar onze kamer. Eerst door twee hallen, vervolgens door een grote garage, daarna nog vijf trappen op en dit alles met die veel te volle backpack. Lon valt weer bijna om maar ze kan er gelukkig om lachen. Daar zijn we dan, onze kamer. De deur gaat open en we kijken elkaar aan. Dit zag er op de foto's toch iets anders uit! De lakens en kussens zijn niet schoon, de badkamer is viezer dan vies en kleiner dan klein, op de grond lopen kleine beestjes en er zit een gat in grond waar ze zich verzamelen. "Waarom hebben we gelijk vier nachten geboekt?" "Waarom denken we niet gewoon na?" Ik maak er uiteindelijk maar van dat het goed is om na dat paradijs in Bangkok even af te zien en te wennen aan het echte reizen. "Hierna wordt het alleen nog maar beter!" We stallen onze spullen en verlaten zo snel mogelijk ons rotte hok. Een kwartier later op het terras komen we beide tot de conclusie dat dit hem echt niet gaat worden. Afzien kan altijd nog, maar niet vandaag! We lopen terug naar het hotel en zetten onze kamer om naar een luxere kamer met airco en deze is gelukkig schoon en stukken beter!

We lopen het oude centrum in om de omgeving te verkennen. Chaing Mai is echt een leuke stad. Overal zijn barretjes, eettentjes en smalle straatjes. Er hangt een relaxte sfeer, het eten is geweldig en je kunt je er op elke hoek van de straat een uur super lekker laten masseren voor maar 3,5 euro. En dit doen we dan ook maar iedere dag. Wat een leven.

De volgende middag huren we een mountainbike en klimmen we de bergen in om een waterval te bekijken, tenminste dat was de bedoeling, maar halverwege stappen we af, want dat ding lijkt maar stijler en stijler te worden en het einde komt ook niet bepaald in zicht. We lopen naar boven en buiten adem komen we aan bij een smal weggetje met een klein meertje. Ik zie een oude Thaise man en probeer hem de weg te vragen, maar hij spreekt geen woord Engels. Ik probeer een waterval uit te beelden, maar dat gaat me aan die man te zien slecht af dus ik pak de kaart maar uit mijn tas. De man geeft ons het bevredigende nieuws dat we helemaal verkeerd zitten en voor niks die berg op zijn 'gefietst'. We fietsen terug naar beneden en Lon probeert via Google Maps wijzer te worden. Ondertussen loop ik een internetcafe in waar 30 Aziaten volledig in hun computerspel zitten. Er kijkt er dan ook geen een op behalve de jongen achter de balie. Ook met hem kan ik niet communiceren dus ik loop maar weer terug naar Lon die buiten staat te wachten. Op dat moment komt er een Thaise jongen aangehuppeld met een hele onrustige huid. Hij spreekt goed Engels en vraagt of hij ons kan helpen. Hij is TE aardig. Zo ontzettend aardig dat het bijna lijkt alsof er iets achter zit, maar dit is niet het geval. Hij wijst ons de weg en drie kwartier later komen we aan bij een hele matige waterval die zichzelf absoluut geen waterval mag noemen. Om de hoek zien we een klein eetstalletje waar we even gaan lunchen. Dit zijn de mooie plekjes. Thaise mensen die alles vers maken, super blij zijn dat je er bent en alle gerechten op de kaart voor ongeveer een euro;)

Aan het begin van de avond leveren we de fietsen in en belanden we in een hele grote markt. Ongeveer net zo groot als de hele binnenstad van Nijmegen. Blijkbaar is dit in Chiang Mai vaste prik, iedere week op zondag. Overal zijn kraampjes met alles wat je je maar kunt bedenken. We proeven overal Thaise specialiteiten, lopen een paar uur rond en nog steeds hebben we lang niet alles gezien. Als je ooit naar Chiang Mai gaat is dit een aanrader! Heerlijk sfeertje!

Mendel op een scooter door de bergen van Thailand op de linkerrijbaan. Het klinkt als een raar en gevaarlijk verhaal maar vanmiddag is dit de realiteit. We rijden nog verder omhoog de bergen in komen uit bij een looproute door de jungle. Tijdens deze tocht komen we bij een mooiere waterval uit waar ik even onder ga staan om af te koelen. Even later kijken we nog uit over heel de stad vanuit het hoogste punt. Die avond laten we ons opnieuw masseren om de dag relaxt af te sluiten. Dit keer lopen we een salon in waar je ook Thaise massagecursussen kunt volgen. Als we binnenkomen liggen er vier Thaise vrouwtjes op de grond naar een kleine tv te kijken. Ze schrikken op en het is gelijk duidelijk dat we van harte welkom zijn. Ik weet niet wat die vrouw die mij masseerde aan het doen was maar jeeeeezus wat was dat een vakvrouw. Dit moet zonder twijfel de lekkerste massage geweest zijn die ik ooit heb gehad. Lonneke ervaart precies hetzelfde. Ik val soms bijna in slaap, zo'n diepe ontspanning. Het lijkt wel alsof ze precies weet wat er in mijn lichaam gebeurt en waarschijnlijk is dit ook zo. Als ze klaar is moet ik echt even bijkomen. Ik blijf nog even tevreden om me heen kijken. De muur naast me hangt helemaal vol met certificaten die deze vrouwen behaald hebben. Het is dus ook niet voor niets dat deze massage een stuk duurder is. Vijf euro.

Ik voel me al helemaal thuis hier in Azie. De rust die hier heerst doet iets met je en je ontkomt er niet aan. Je wordt er in meegetrokken. Eigenlijk mag je hier alleen maar relaxt doen, daar komt het op neer...

Wakker worden in de zon met een verse kokosnoot, een praatje maken met een oud karakteristiek Thais mannetje of lunchen midden in de jungle. Makkelijker kun je het een levensgenieter niet maken...